Het steken van dakgoten

Hoewel het maken van een dakgoot vroeger uitgesproken tot het gebied van de vakman behoorde, is dit karwei thans, door het huidige universele materiaal (de halfronde zgn. mastgoten), door de handige amateur met een goede kijk op de dingen waarop het aankomt, wel uit te voeren.

Handigste materiaal: kunststof

Dakgoten worden van koper, aluminium, zink en verzinkte staalplaat. Voor de montage door de amateur is echter de goot van kunststof (PVC) het meest geschikt. Verder vraagt dit materiaal geen onderhoud. Voor bevestiging van eindschotten en afvoerpijpen worden uitvoerige aanwijzingen gegeven. Daar de goten meestal in verschillende maten verkrijgbaar zijn, dient u met deze capaciteiten ten opzichte van het dakoppervlak wel rekening te houden. We geven hier enkele globale normen: voor een dakoppervlak van 180 m, een gootdoorsnee van 185 mm, verder 125 m² - 160 mm, 90 m² - 130 mm, 75 m² - 120 mm. 40 m² - 90 mm.

Montage en algemene richtlijnen

De goten dienen op minstens 3 cm afstand van de muur aangebracht te worden. Eventueel overlopend water kan daardoor niet naar binnen dringen. De buitenkant van de goot moet echter zeker anderhalve cm lager liggen dan de muurkant, zodat overlopend water altijd over de voorkant wegloopt. Het zgn. afschot, het schuine verloop om het water gemakkelijk af te voeren naar de gootpijp, moet minstens 3 mm per strekkende meter bedragen. Bij goten met geplakte naden, dient de afschotlengte (dus van hoogste naar laagste punt van de goot) niet langer te zijn dan 12 meter.

Aanbrengen van de steunbeugels

Beugels voor deze mastgoten zijn in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar, meestal met veerbevestiging, geheel gericht op amateurgebruik, daar op deze wijze gemakkelijk het vereiste afschot uit te richten is. Allereerst worden daartoe de hoogste en laagste houder op de juiste hoogte aangebracht. Op het hoogste punt dient de beugel met de achterkant ongeveer 1 cm onder de dakkant te eindigen. De laagste beugel moet dan zoveel lager zitten dan het gewenste afschot vraagt. Dan spant u een touwtje op. Dat is een goed hulpmiddel om de tussenliggende beugels op de juiste, zacht verlopende, hoogte af te stellen. Meestal plaatst men bij elk dakspant een beugel. Bij daken van betonplaten of dergelijke brengt u de beugels op ongeveer 70 cm van elkaar aan.

Inleggen en verbinden van de gootdelen

De gootdelen, die meestal geleverd worden in stukken van 4 meter, worden op de juiste lengte gezaagd, waarna de braam wordt bijgevijld. Na dit aanbrengen worden de veren van de beugels losjes omgebogen. De verbindingsstukken worden daarna aangebracht, waarbij u erop moet letten dat de gootdelen onderling 2 cm tussenruimte houden voor uitzetting. Er zijn goten waarbij de verbindingen zonder plakken kunnen worden aangebracht, andere moeten, naargelang soort, materiaal en constructie, geplakt, gesoldeerd of geklonken worden.

Druipstrook

De opening tussen goot en muur (dakkant) kan met een druipstrook afgedekt worden. Doet u dit, dan moeten de steunbeugels goed vlak aangebracht zijn, zodat de druipstrook glad komt te liggen. De klemveren, die aan de beugels bevestigd zijn om ook de muurkant van de goot goed op zijn plaats te houden, dienen opmaat gebracht te worden, zodat ze ook in het om gebogen kantje van de druipstrook grijpen. Iedere halve meter wordt er een klem aangebracht om de druipstrook op zijn plaats te houden. Deze klemmen worden met verzinkte nagels in het dakbeschot bevestigd.

Regenpijpen

Ook deze worden in kunststof geleverd. Wilt u de regenpijp echter op de riolering aansluiten, dan eisen de meeste bouwverordeningen dat hij, ter voorkoming van beschadiging, tot een bepaalde hoogte boven de grond (meestal anderhalve meter) uit ijzeren pijp moet bestaan. De pijpen worden met de gewone pijpklemmen (penzadels) tegen de muur bevestigd, met enkele centimeters ruimte tussen muur en pijp.

Verstopping

Regenpijpen kunnen door vallende bladeren en allerlei dingen verstopt raken. Een zgn. ‘bladvanger’ verhindert dit.