Tuinweetjes: lente

Vanaf de eerste zonnestralen begint het bij vele mensen te kriebelen. Ze moeten de tuin in, beginnen verwoed te planten en te harken. De tuincentra doen gouden zaken, iedereen wil kleurrijke bloemetjes en mooie planten. Maar is het wel verstandig om met het planten te beginnen voor de ijsheiligen zijn gepasseerd? Welke bloemetjes kunnen een vorstnacht aan? Hoe aardbeien en tomaten beschermen? Hoe mos wegkrijgen? Op deze en andere vragen vindt u hier een antwoord.

Ijsheiligen

Vanaf de eerste zonnestralen beginnen de mensen te denken aan de zomer. Het begint dan ook te kriebelen om in de tuin aan de slag te gaan. Mooie bloemetjes, groenten en fruit planten, harken, bemesten, snoeien, de tuinier in menig mens wordt door al dat goede weer wakker. Maar is het wel verstandig om er nu al aan te beginnen? 's Nachts kan het nog serieus vriezen. En dit kan nog duren tot half mei, tot de ijsheiligen voorbij zijn. De ijsheiligen vallen op 11, 12, 13 en 14 mei. De namen van de ijsheiligen zijn: 11 mei Sint-Mamertus, 12 mei SInt Pankratius, 13 mei Sint Servatius en 14 mei Sint-Bonifatius. In de volksmond wordt vaak gezegd dat deze vier heiligen voorbij moeten zijn voor het goede weer echt begint. En pas dan zijn de plantjes veilig.

Welke bloemen planten bij het begin van de lente?

Iedereen snakt naar wat kleur na een lange, grauwe winter. En dan zoeken we naar gepaste bloemetjes, die niet bang zijn van een beetje nachtvorst. Lentebloeiers zijn de ideale bloemen voor dit seizoen. De meeste lentebloeiers houden allemaal van een plek in halfschaduw en bloeien zo'n zes weken lang. De beste plek om ze te planten is onder bomen, struiken, hagen of tussen andere planten. Na de bloei verdwijnen ze, maar geen paniek, het jaar nadien komen ze in de lente terug, met nog meer bloemen. Hier een overzicht per kleur van bloemen die kunnen geplant worden in de vroege lente.

Witte bloemen

bloedwortel (sanguinaria canadensis): een tuinplant die houdt van een plaatsje in half-schaduw. Zijn naam verwijst naar het rode sap dat uit de wortelstokken komt. Bij de Plena-variant kan de doorsnede van de bloem wel 7 cm groot worden.
bosanemoon (anemone nemorosa): deze bodembedekker bloeit wel zes weken lang en komt ieder jaar terug.
gebroken hartje (dicentra cucullaria): eerst heb je plezier van de grijsgroene bladeren, daarna krijg je elegante stelen met roomwitte bloemetjes. De oranje sporen worden ook wel "mierenbrood" genoemd, omdat de zaadjes afvallen en daarna meegesleept worden door mieren. De mieren eten het broodje op en laten de zaden liggen en zo komen er meer bloempjes de volgende lente.

Gele bloemen

speenkruid (ranunculus ficaria): een heel vrolijk plantje, met heel veel gele bloempjes. Is het weer slecht, dan blijven ze gesloten. Maar bij de minste zonnestraal bloeien ze open tot één groot geel tapijt.
minitulp (tulipa tarda): felgele bloemen met witte puntjes aan de uiteinden. Aan de 15 cm hoge steel kunnen wel zes bloemen groeien.
Narcissen of paasbloemen: ook deze gele bloem komt ieder jaar vanzelf terug piepen. Je hebt ze in verschillende kleuren: lichtgeel, donkergeel of met oranje. Ook bij deze bloem denk je spontaan aan lente, Pasen, eieren, konijnen en lammetjes.

Purpere bloemen

Amerikaans vergeet-mij-nietje (omphalodes cappadocica): een bergplantje met kleine purper-blauwe of blauwwitte bloemen. Ideaal in een rotstuin of als bodembedekker. Bijkomend voordeel is dat dit plantje het onkruid weghoudt.
Crocussen: wanneer dit bloempje uit de grond komt piepen, weet iedereen het: de lente is op komst! Ze bestaan in verschillende tinten purper, van licht naar donker, met afstekende, oranje stampers. Spijtig genoeg blijven deze tere bloemen slechts twee à drie weken goed.
Sterhyacint (scilla bifolia): de bloemetjes lijken, zoals de naam het reeds doet vermoeden, op purpere sterretjes. Bijen en hommels komen in de vroege lente van deze mooie plantjes snoepen.
Hyacinten: diep blauw of licht purper, wit of roze. Deze kleine, langwerpige bloemen die tevoorschijn komen uit de bladeren geven direct veel kleur in de tuin en komen ook elk jaar weer terug.

Beschermen van aardbeien en tomatenplanten

Om je aarbei- en tomatenplanten te beschermen, kan je rond de planten hennepstro leggen. De aktie van het hennepstro is tweeërlei. Eerst en vooral wordt de bodem verrijkt met organisch materiaal. Daarnaast wordt door het hennepstro bij regen of bij begieting verhinderd dat de aarde omhoog spettert tegen de vruchten en dat er zo rotte plekken opkomen. Bovendien hebben tomaten ook nog veel vocht nodig en het hennepstro gaat de uitdroging van de bodem tegen. Niets dan voordelen dus!

Hoe krijg ik het mos uit mijn tuin?

Het is geen zicht: een tuin vol mos. Maar hoe krijg je al dat mos uit je gazon? Een eerste vereiste is om de gazon te verrijken met kalk. In vele gazons is de kalk spontaan verdwenen door opname via de planten en door de zure regen die de kalk wegspoelt. Het resultaat is dat het gras geel wordt en mos overal weelderig groeit. Er moet dus kalk toegevoegd worden. Wel opppassen want met de meeste kalkprodukten moet je wachten tussen bekalking en bemesting. Kalk en zuur in je bodem gaan niet samen en mest verzuurt nu juist je bodem, dus beiden gaan helemaal niet samen. Toch zijn er op de markt ook al producten verkrijgbaar waarbij je toch tegelijkertijd mag bemesten. Even navragen in het tuincentrum voor het juiste product. Een tweede punt is het geven van voedingstoffen aan je gazon. Gras heeft veel voedingsstoffen nodig, mos bijna geen. Voor lentegroen gras moet je je gazon verrijken met een produkt dat veel magnesium en ijzer bevat. Ook vocht en schaduw zijn nefast voor het ontstaan van mos in de tuin. In een zonovergoten tuin zal dus minder mos aanwezig zijn.

Waarom wordt mijn buxus ziek?

Buxus wordt aangevallen zowel door insecten als door ziekten. Qua insecten worden ze aangevallen door de buxusbladvlo. De buxusbladvlo is een heel klein beestje. Ze nestellen zich met honderden tegelijk tussen de jonge bladeren die door hun toedoen gaan krullen. Staan er op de bladeren kleine geelachtige streepjes, dan is er buxusspintmijt aan het werk geweest. Qua ziekten is de buxus gevoelig voor de volutella buxi, waarbij de plant hier en daar dorre takken krijgt. Bij vochtig weer komen er roze vlekjes onder de blaadjes. Worden de bladeren zwartgrijs, dan lijdt je plant aan cylindrocladium. De blaadjes vallen ook af wanneer je aan de plant komt. Net zoals voor een gezonde gazon is ook bij de buxus vooral kalk en genoeg voeding belangrijk voor het bekomen van gezonde, ziektevrije planten.