Vijver in de tuin: Drijfplanten een onmisbare groep

In en rond de vijver is vaak veel plaats voor planten. Een vijver vraagt wel om planten met specifieke kenmerken. Zuurstofplanten bijvoorbeeld zijn onmisbaar voor het biologische evenwicht in het vijverwater. En zo zijn ook drijfplanten een onmisbare plantgroep voor de vijver. In een juist beplantingsplan voor de vijver moeten ook drijfplanten opgenomen worden. Drijfplanten drijven op het wateroppervlak en zorgen door hun bladeren die op het water liggen voor schaduw in de vijver. En schaduw is voor het aanwezige dierenleven heel belangrijk. Maar alles met mate, want de zon moet altijd het water kunnen blijven verwarmen.

• De onmisbare functie van drijfplanten in de vijver
• Winterharde drijfplanten
• Niet winterharde drijfplanten

De onmisbare functie van drijfplanten in de vijver

Drijfplanten doen letterlijk wat de naam al zegt: ze drijven los op het water. Ze worden dus niet in speciale vijvermanden met vijveraarde aangeplant, maar gewoon los op het water gelegd. De planten vormen uiteraard wel wortels, maar hiermee halen ze alleen de nodige voedingsstoffen uit het water. De wortels zijn niet nodig om zich vast te hechten. De groep van drijfplanten is niet zo groot en is onder te verdelen in winterharde- en niet-winterharde soorten.

Drijfplanten voor het verwijderen van voedingszouten

Ook de groep van drijvende planten heeft een belangrijke rol in de vijver. Ze halen voedingszouten uit het water, waardoor de kans op algengroei afneemt. Daarnaast brengen de bladeren van de drijfplanten ook schaduw in de vijver. Door deze schaduw wordt het water niet al te warm en is er gelijk een koele plaats voor de eventueel aanwezige vissen. Het biedt voor de vissen overigens niet alleen een heerlijke koele schaduwplek, maar het is ook een ideale plek om te schuilen voor een reiger en om eitjes te leggen.

Beperk de hoeveelheid drijfplanten

Drijfplanten hebben wel de eigenschap dat zij zich snel kunnen vermeerderen. Verwijder daarom regelmatig planten uit de vijver. Dit is een gemakkelijke klus, omdat ze immers zo uit het water "geplukt" kunnen worden. Een goede vuistregel is om ongeveer driekwart van het wateroppervlak onbedekt te houden. Het is belangrijk dat de zon goed in de vijver kan schijnen, zodat ook in het diepste gedeelte van de vijver de zuurstofplanten nog voldoende zon krijgen.

Winterharde drijfplanten

• Azolla caroliniana (Kroosvaren)
• Hydrocharis morsus ranae (Kikkerbeet)
• Lemna trisulca (Puntkroos)
• Rorripa (Waterkers)
• Salvinia natans (Drijfvaren)
• Stratiotes aloides (Krabbenscheer)

Krabbenscheer (Stratiotes aloides)

Van de winterharde drijfplanten is Stratiotes aloides (Krabbenscheer) één van de mooiste soorten. De bladrozet is te vergelijken met het blad van een ananas en steekt net iets boven het wateroppervlak uit. In de winter verdwijnt de krabbenscheer weer volledig naar de bodem. En in het voorjaar, als de buitentemperatuur weer gaat oplopen en het vijverwater daardoor langzaam weer wordt opgewarmd verschijnen ze weer langzaam en statig aan het wateroppervlak. Het zijn wel snelle groeiers en ze vermeerderen zich snel. Het is echt een plant om goed in toom te houden en het teveel aan planten op tijd te verwijderen.

Waterkers (Rorrippa)

Ook Rorrippa (Waterkers) is hier nog even het vermelden waard. Deze drijfplant gedijt het beste in stromend water en is daarom dus zeer geschikt voor een vijver waar een pomp bij aanwezig is. Een gunstige eigenschap van waterkers is de zuiverende functie. Het is een snelle waterzuiveraar en dus belangrijk voor een mooie heldere vijver. Waterkers is trouwens ook eetbaar.

Niet winterharde drijfplanten

• Eichhornia crassipes (Waterhyacint)
• Pista stratiotes (Mosselplant)
• Salvinia natans (Vlotvarentje)
• Trapa natans (Waternoot)

Verkoop niet winterharde drijfplanten

De niet-winterharde soorten worden in het voorjaar massaal aangeboden in de tuincentra en de vijverspeciaalzaken. Vanaf mei, als de kans op nachtvorst is afgenomen zijn ze volop te koop en kunnen ze dus na aankoop ook direct in de vijver gelegd worden. Niet-winterharde drijfplanten vragen een minimale temperatuur van 15 C°. Beschouw deze groep daarom ook maar als éénjarige en koop ze desgewenst elk jaar opnieuw. Zelf overhouden is haast niet te doen en ze zijn relatief goedkoop.