Drijfplanten en zuurstofgevende planten voor vijvers

Drijfplanten hebben voornamelijk een decoratieve functie in de vijver. Zij geven enige mate van schaduw en absorberen, net zoals de moerasplanten, de aanwezige nitraat, hetgeen groen worden van het water helpt te voorkomen. De zuurstofgevende planten vertegenwoordigen de succesformule van een vijver. Zij dienen binnen de vierentwintig uur die volgen op het vullen van de vijver geplant te worden. Wacht men langer, dan krijgt over het algemeen de vorming van algen de overhand.

Drijfplanten

Drijfplanten hebben zeker in het eerste jaar nut, daar de waterlelie nog niet voldoende ontwikkeld is. Zij geven schaduw, hetgeen helpt een overmatige algenvorming te voorkomen. Het is belangrijk dat het blad niet meer dan eenderde van de totale wateroppervlakte bedekt: teveel schaduw kan weer nadelig werken op het natuurlijk evenwicht van de vijver. Sommige vissensoorten leggen hun eieren tussen het fijnvertakte wortelstelsel van dit soort planten en de jonge vissen vinden hier de noodzakelijke bescherming gedurende hun eerste levensdagen. Alle vermeldde soorten hebben een bijzonder fraai blad, enkele, waaronder de waterhyacinth, zullen uw vijver opsieren met een indrukwekkende bloei gedurende de zomermaanden. Onderstaand treft u een selectie aan van de meest interessante variëteiten, waarvan eveneens de groeisnelheid binnen de redelijke grenzen zal blijven.

Eichhornia crassipes
Ook waterhyacinth genoemd, is een drijfplant die van oorsprong uit tropische streken komt. Indien u het soort gedurende de wintermaanden wilt handhaven, dan dient u de planten voor de eerste nachtvorst binnen te halen. Een met water gevulde bak in het raamkozijn is een uitstekende oplossing, mits u af en toe wat vloeibare plantenmest aan het water toevoegt. Zodra de temperatuur in de vijver in het voorjaar weer begint te stijgen, vaak na vijftien mei, dan is het moment aangebroken de waterhyacinthen weer de vrijheid te geven.
Hydrocharis morus-ranae
Zoals de Latijnse naam al aangeeft, draagt deze plant de naam kikkerbeet. 's Winters beschermt dit soort zich door het afzinken naar de vijverbodem van de harde groeikern.
Pistia stratiotes
Watersla is net zo als Eichhornia niet wintervast. Gedurende de wintermaanden vraagt deze plant dan ook dezelfde behandeling. De bloemen van dit soort zijn klein en onopvallend, daarentegen is het lichtgroene blad zeker de moeite waard.
Trapa natans
De waternoot overleeft de winter doordat de vruchten afzinken naar de bodem. Deze vruchten zijn eetbaar en zijn bijzonder rijk aan ijzer. Het lukt de Trapa natans vaak wortel te slaan in de bodem, terwijl het blad blijft drijven aan de oppervlakte. Een sterk aanbevolen soort vanwege het mooie bruingroene blad.

De zuurstofgevende planten

Zoals de naam al doet vermoeden, voorzien zuurstofgevende planten uw vijver van zuurstof, noodzakelijk voor het leven onder water. Deze planten zetten doormiddel van het in het blad aanwezige bladgroen, ook chlorofyl genoemd,met behulp van het aanwezige zonlicht, kooldioxyde om in koolhydraten. Tijdens dit proces, assimilatie geheten, komt er zuurstof vrij. Tijdens zeer warme weersomstandigheden kan de in het water aanwezige hoeveelheid zuurstof sterk afnemen. De vissen happen dan aan de oppervlakte naar lucht. Naast deze essentiële functie binnen het natuurlijk evenwicht van de vijver, vormen deze groep planten een ideale schuilplaats voor de jonge vissen, die ongetwijfeld in uw vijver geboren zullen worden.

De aanplanting

Enkele bosjes zuurstofgevende planten kunnen worden uitgezet in de plantgaten voor de moerasplanten. Het merendeel van de gevormde bosjes, samengesteld uit vijf of zes stekken, kunnen ieder rond een steen gewikkeld worden, om daarna met strotouw vastgebonden te worden. Na deze handeling kunnen deze verzwaarde bosjes zuurstofgevende planten rond de waterlelie op de kale folie geworpen worden. Als benodigde hoeveelheid dient men uit te gaan van vijf bosjes per kubieke meter waterinhoud. Zuurstofplanten verdrogen zeer snel en kunnen slecht tegen hoge watertemperaturen. Kunt u, gezien de werkzaamheden in en rond de vijver, niet direct planten, bewaart u de zuurstofgevende planten dan in een emmer water in de schaduw.

Ceratophyllum demersum
Zoals eerder vermeld, betreft het hier het enige waardevolle soort zuurstofgevende plant. Het natuurlijk evenwicht in uw vijver wordt door Ceratophyllum gegarandeerd. De vissen verschuilen zich graag tussen de fijnvertakte blaadjes, zonder hier echter van te eten.
Elodea canadensis
De Nederlandse naam voor dit soort is Canadese waterpest, een juist gekozen naam gezien de snelheid waarmee deze plant zich ontwikkeld. Vissen eten echter het zachte blad, waardoor het soort in het beginstadium vaak verloren gaat. Elodea houdt niet van de middagzon en heeft dus een plaats nodig in de halfschaduw.