Een border aanleggen op zandgrond of kleigrond

Er zit een groot verschil tussen planten die in zandgrond groeien en planten die in kleigrond zijn geplant. Planten in kleigrond groeien beter, zien er mooier uit en bloeien uitbundig, met grote bloemen. Maar kleigrond is harde grond. Vermenging met zand maakt de grond losser en beter waterdoorlatend. Planten op zandgrond blijven vaak kleiner, droger sneller uit en hebben meestal kleinere bloemen. Gelukkig is er wel wat aan te doen. Verbeter de bodem met organische mest of compost en kies voor planten die het goed doen op arme grond.

Planten op kleigrond

Kleigrond heeft een fijne structuur en bevat vaak veel humus, dit is voedsel voor de planten. De wortels van de plant kunnen zo gemakkelijk de benodigde voedingsstoffen uit de grond halen. Hierdoor groeien ze goed, is het blad gezond en bloeien ze rijk met grote bloemen. Planten op kleigrond hebben weinig extra mest nodig.

Wat is humus?

Humus bestaat uit verteerde planten- en dierenresten. Het wordt maar langzaam afgebroken en voorziet de planten daardoor doorlopend van voedingsstoffen.

De nadelen van een border op kleigrond

Kleigrond warmt maar langzaam op in het voorjaar. Een border op kleigrond komt later op gang, zaden kiemen later en de planten komen ook later tot bloei. Kleigrond is zwaar om te bewerken, het laat slecht water door, waardoor de planten weg kunnen rotten. In de winter blijft het water op de grond staan, in de zomer glijdt het water van de te droge grond af. Bij harde of langdurige regen slaat de grond dicht, de bovenlaag wordt keihard en de wortels krijgen te weinig lucht. De planten maken kleine kluiten.

Het verbeteren van kleigrond

Spit de grond om en vermeng compost met de bovenlaag. Meng zand met kleigrond om de grond wat losser te maken, waardoor het water beter weg lopen. Maak daarnaast ook drainagegaten en vul die met grind.

Goede grond

De meest geschikte grond, voor het aanleggen van een border, bestaat uit een combinatie van grove en fijne deeltjes zand, die zijn vermengd met humus. De wortels kunnen zo gemakkelijk van lucht en dus zuurstof worden voorzien. De bodem is waterdoorlatend, maar houdt ook vocht vast. De meeste planten zullen het in deze grond goed doen.

Planten op zandgrond

Zandgrond heeft een grove structuur en bevat weinig voedingsstoffen. Planten op zandgrond hebben een goede bemesting nodig om te kunnen groeien. Zandgrond warmt snel op in het voorjaar, waardoor planten vroeger groeien en bloeien dan op kleigrond en zaden sneller ontkiemen. Deze grond is gemakkelijk te bewerken en wordt nooit te nat. De planten maken een fijn vertakt wortelgestel.

De nadelen van een border op zandgrond

Zandgrond is losse grond, voedingstoffen en water spoelen gemakkelijk weg. Hierdoor is de grond arm en moet steeds opnieuw worden bemest. Je kunt ook kiezen voor beplanting die het goed doet op arme zandgrond zoals siergrassen, ijzerhard en mediterrane planten. (lavendel) Klein bladige planten zoals Alsem, Kamille en duizendblad nemen ook genoegen met minder voeding en water.

Het verbeteren van zandgrond

Om zandgrond te verbeteren, spit je compost, humus of organische mest door de bovenlaag.

De opbouw van de border

Om uitdroging van de grond tegen te gaan, plant je de border dicht met bodembedekkers, planten en heesters. Het water verdampt dan minder snel. Voorin de border zet je de bodembedekkers, daarna werk je van laag naar hoog, zodat de lage beplanting niet verdwijnt achter de hogere. Je moet dus uitgaan van de uiteindelijke grootte die een volwassen plant gaat bereiken. Voor een rijkbloeiende border is niet alleen de grondsoort belangrijk, ook de zuurgraad van de bodem en het bodemleven spelen een belangrijke rol.