Sierkers of Prunus geschikt voor kleine en grote tuin

Binnen het omvangrijke geslacht Prunus is heel veel moois te vinden. Er zijn bomen én struiken. Sierbomen, maar ook fruitbomen, de zogenaamde steenvruchten. Mensen met een kleine tuin kunnen kiezen uit aan aantal prachtige Prunus-soorten. Maar het geslacht Prunus kent ook imposante bomen, die meer tot hun recht komen in een grote tuin. De Prunus is vooral in Japan van grote betekenis. Daar worden tijdens de mooie en overdadige bloei speciale feesten georganiseerd.

• Prunus of Sierkers geschikt voor elke tuin
• Prunus voor de siertuin
• Prunus als fruitboom (Steenvrucht)

Prunus of Sierkers geschikt voor elke tuin

Het geslacht Prunus kent wel meer dan 400 verschillende soorten. Ongelooflijk veel dus. Binnen deze soorten zijn opvallende verschillen aanwezig. Dit maakt de Prunus tot een heel interessante plant voor in de siertuin. De bomen en struiken van het geslacht Prunus gedijen het best in een gematigd klimaat en komen dan ook allemaal voor op het noordelijk halfrond. Dat maakt de Sierkers voor ons klimaat dus zeer geschikt. Veel van de Prunus-soorten behoren tot de zogenaamde naaktbloeiers. Dit betekent dat ze bloeien op het kale hout. De bladeren verschijnen pas na de bloei.

Standplaats voor Prunus of Sierkers

De Prunus of Sierkers heeft graag een zonnige standplaats. Aan de bodem worden niet veel eisen gesteld. Elke grondsoort voldoet, als er maar sprake is van een goede afwatering.

Prunus voor de siertuin

Eigenlijk zijn alle Prunus boomsoorten die voor de siertuin worden aangeboden geënte op een onderstam. Japanse sierkers wordt geënt op Prunus avium. Prunus avium is een zoete kersenboom en wordt ook wel boskers genoemd. Deze zoete kers is een inheemse boom in Zuid-Limburg. Af en toe verraad de onderstam zich en zie je opeens een wit bloeiende tak tussen de bijvoorbeeld verder roze bloeiende Prunus. Verwijder deze tak direct door hem zo diep mogelijk terug te snoeien.

Prunus als struik

Prunus laurocerasus is een Prunus-soort met een heel andere verschijningsvorm. Het gaat hier om een wintergroene struik, die eerder daar zijn sierwaarde aan dankt, dan aan de bloemen die geproduceerd worden. Prunus laurocerasus wordt veel toegepast in gemeente-plantsoenen, en dan vooral de soort "Otto Luyken". Het zijn zonder uitzondering mooie betrouwbare struiken, die voor een rustpunt in de tuin kunnen zorgen. De grote leerachtige bladeren, die enigszins glimmen, zorgen wel dat de struik erg opvalt. Prunus laurocerasus kan vrij groot worden, maar verdraagt snoei goed. Prunus cistena of Zandkers is een bladverliezende struik, maar dankt zijn grote sierwaarde aan de rode bladeren. De witte tot lichtroze bloemen verschijnen in april-mei aan de dicht vertakte struik. Tegenwoordig wordt Prunus cistena ook wel als bolboompje op stam aangeboden. Prunus glandulosa is een struik die ook wel als haag wordt toegepast. Dit geeft gelijk aan dat deze soort goed te snoeien is.

Prunus als kleine tot middelgrote boom

Zoals gezegd zijn er veel verschillende soorten van de Sierkers. Voor de kleine tot middelgrote tuin zijn er drie cultivars die goed te gebruiken zijn. Allereerst is daar de Prunus "Amanogawa", een mooie zuilvormige boom, die het goed doet als opvallend verticaal accent in een tuin. De bloei start eind april met een wolk van kleine roze, naar wit verkleurende bloemen. Een andere veel toegepaste Prunus is de "Kiku-shidare-zakura", een boom met afhangende takken, waardoor hij ook wel de Japanse treurkers wordt genoemd. De bloei is in mei, met donkere roze gevulde bloemen. En als laatste een heel bijzondere: Prunus subhirtella "Autumnalis". Dit is een breed uitgroeiende Prunus met roze bloemen, die in de winter de kale takken tooien. Bij vorst staat de bloei even stil, maar daarna gaat de bloei vrolijk verder. Tot in het vroege voorjaar kan je genieten van deze bijzondere winterbloeier. Een boom die de verder kale wintertuin dus maanden van kleur voorziet. Geef hem een mooi plekje dicht bij huis, dan heb je er veel plezier van. Een beetje vreemde eend in de bijt is de Prunus triloba of het Amandelboompje. Met zijn hoogte van maximaal 180cm is hier niet echt sprake van een boom. De lage stam en de vrij brede kroon maken dat de Prunus triloba niet overal aangeplant kan worden. Het Amandelboompje komt het beste tot zijn recht als deze aangeplant wordt als solitair, dus helemaal vrijstaat, waardoor de kroon goed tot zijn recht komt.

Prunus als grote boom

Voor wie in het bezit is van een grote tuin, is de aanplant van de grotere Prunus echt aan te raden. Het zijn prachtige bomen, waarvan ook de grootste soorten meestal niet hoger worden dan 10 meter. Eén van die mooie grotere soorten is de veel aangeplante Prunus serrula met zijn glanzende roodbruine stam met daarop lichte ringen. Afhankelijk van de standplaats zal deze boom een uiteindelijke hoogte bereiken van 6 tot 8 meter. Van Prunus cerasifera worden vooral de cultivars "Pissardii" en "Nigra" aangeplant, vanwege het opvallende purperrode blad.

Prunus als fruitboom (Steenvrucht)

Onder de noemer steenvruchten vallen de Prunus-soorten die vrucht dragen. Dit zijn zonder uitzondering vruchten met een pit of steen. Bij steenvruchten moet je dan denken aan vruchten als abrikozen, amandelen, kersen, perziken en pruimen. De pit in deze vruchten is eigenlijk het zaad van de boom. Maar het sappige vruchtvlees dat om dit houtachtige zaad zit, maakt het voor de mens een heel aantrekkelijke vrucht. Van de genoemde steenvruchten eten we dus het sappige omhulsel en gooien de pit weg. Hierop is één uitzondering: de amandel. Het vruchtvlees dat zich om de amandel heen bevindt, is droog en niet geschikt om te eten. De vrucht zelf is wel weer aantrekkelijk voor consumptie.

Verschillende steenvruchten van het geslacht Prunus

• Abrikoos (Prunus armeniaca)
• Amandelboom (Prunus dulcis)
• Pruimenboom (Prunus domestica)
• Zoete Kersen (Prunus avium)
• Zure Kersen (Prunus cerasus)