Cercis Siliquastrum (judasboom)

De Cercis Siliquastrum is een buitengewoon mooie boom die ook geschikt is om in kleinere tuinen geplant te worden. De uitermate rijkelijke bloei in het voorjaar op het naakte hout zorgt voor een prachtig accent in elke tuin.

Naamsverklaring

De judasboom behoort tot de familie van de Leguminosae. De naam Cercis komt van het Griekse woord ‘Kerkis’ wat betekend schietspoel, dit verwijst naar de gelijkenis met de vruchtpeulen. Voor de Nederlandse naamsverklaringen zijn er twee pistes, de ene verwijst naar de boom waar judas zich zou aan verhangen hebben. De andere naar de bloemen die op het naakte hout verschijnen, die zouden alluderen naar de kruisiging van christus.

Morfologie

De judasboom groeit meestal uit tot een meerstammige boom met een maximumhoogte van 5 meter. Als de boom volwassen is krijgt deze een eironde vorm. In zuivere boomvorm met één stam komt deze zelden voor. Deze bladverliezende plant is vooral bekend omwille van de uitzonderlijke rijke bloei.

Herkomst

De boom is inheems in het oostelijk middellands zeegebied

Grond, standplaats

De judasboom voelt zich het best op een zonnige standplaats in een droge kalkhoudende bodem. Het is een mooie solitair die omwille van de hoogte en vorm zeker geschikt is om te gebruiken in kleinere tuinen. Jonge planten zijn vorstgevoelig en kunnen de eerste jaren het best worden beschermd. Ook oudere exemplaren kunnen bij late nachtvorst nog schade oplopen, dus een beschutte standplaats is wenselijk. Het beste moment om deze Cercis Siliquastrum te planten is in het voorjaar. De plant is later heel moeilijk te verplanten omdat deze een penwortel vormt.

Blad

De Cercis heeft een lichtgroen niervormig tot hartvormig blad. De 10 cm grote bladeren staan op een 5cm lange bladsteel. De bladrand is gaaf en het blad is aan de onderzijde lichter dan aan de bovenzijde. Vanaf oktober krijgt de boom een mooie hertsverkleuring.

Bloemen, vruchten

De boom bloeit vanaf april met lichtroze tot paarse bloemen. De bloemen ontwikkelen zich in trosje van 3 tot 6 op de takken en op de stam. Het is een echte naaktbloeier wat wil zeggen dat de plant bloeit voor de bladeren zijn ontwikkeld. Na de bloei worden er tot 10cm lange groene peulen gevormd die naarmate de herfst nadert een bruine kleur krijgen. Omdat ze de hele winter aan de plant blijven hangen hebben ze een decoratieve waarde. De platte peulen kunnen gedroogd worden.

Schors

Op oudere leeftijd krijgt de bast een meer roze schijn met donkerdere groeven.

Snoei

Snoeien dient te gebeuren na de bloei rond juni om het gevaar voor inrotting te voorkomen. Het is enkel nodig om de vorm in de plant te houden of om dicht op elkaar staande takken te verwijderen. Dood of beschadigd hout kan best jaarlijks verwijderd worden.

Ziekten

Kan bij het snoeien gevoelig zijn aan schimmel infecties.

Varia

De peulen kunnen gedroogd worden en gebruikt worden bij het bloemschikken.

Cultivars

• Cercis siliquastrum ‘Alba’: deze heeft witte in plaats van roze bloemen