Alles over de gewone berenklauw
De gewone berenklauw is een plant, voor degene die niet weten waar het over gaat. Als er een “gewone” berenklauw is, dan is er ook een “ongewone” berenklauw en dan hebben we het over de “reuzenberenklauw”. Dit artikel gaat over de gewone berenklauw. Een plant we waarschijnlijk allemaal wel kennen, maar waar de meeste mensen geen naam bij weten. Toch is het een plant die je met enige voorzichtigheid moet betrachten.
Wat voor soort plant is het?
De gewone berenklauw, die van nature op verschillende plaatsen in Europa voorkomt, wordt één tot anderhalve meter hoog. Het is vrij zeldzaam als een plant groter wordt, maar het kan wel (de reuze berenklauw kan wel tot zo’n 3 meter hoog worden).
De gewone berenklauw komen we met name in bosschages lang wegen en dijken tegen, maar ook aan de rond van het bos kom je de plant tegen. De gewone berenklauw staat bij voorkeur in vochtige voedselrijke zandgrond en doet het goed in de zon en in half schaduw. De bladeren lijken gespleten en ze zien er uit als “vinnen”. Het geheel voelt heel ruw aan als je er met je hand overheen gaat.
In mei begint de plant echt door te groeien en de daadwerkelijke bloeiperiode is van juni tot oktober. De plant geeft witte bloemen in een soort paraplu vorm. Vervolgens sterft de plant af, maar heeft voor die tijd al voldoende zaadjes geproduceerd om zich voort te planten.
De naam dankt de plant aan de vorm en scherpe bladpunten die lijken op de klauw van een beer. Bovendien kan het sap uit de haartjes op de volwassen plant bij oogcontact tot blindheid leiden. Een plant om rekening mee te houden!
De stengels van de jonge plant daarentegen kunnen zelfs gegeten worden en heeft een heel aparte smaak. Een combinatie van mandarijn/sinaasappel, kokosnoot en komkommer.
Onkruid
Het is een alles overwoekerende plant die in de tuin als onkruid wordt gezien door menigeen die de plant in de tuin heeft. Hoewel er decoratieve bloemen in zitten, wil menigeen er toch vanaf. Dit heeft met name te maken met het sterk woekerende karakter van de plant. Bestrijding is niet eenvoudig en meestal ben je meer seizoenen bezig. Naast beschermende kleding, moet je vooral dus een lange adem hebben.
Bron: Eigen bloem tuin - Annastaal Begin bij het begin:
- Haal de planten er tot en met de wortelpunten (zeker 20 tot 25 centimeter diep) uit.
- Je kunt er nooit alles uit halen, dus wees alert als er weer een plant opkomt en als je een grasveld aanlegt, maai dan regelmatig. Zo put je de plant uit.
- Zorg dat je nieuwe planten voldoende ontplooiing krijgen om de overhand te krijgen. Zo maak je deze plant sterker en kan de gewone berenklauw gemakkelijker weerstaan.
Helpt dit alles niet voldoende, kijk dan in de winkel voor een chemisch middel.
Gezondheidsaspecten
Inwendige toepassing
De wortels kunnen fijngemalen worden en genuttigd, men geeft aan dat het kan helpen tegen diarree. Eet je het regelmatig dan verstevigd het je zenuwgestel. Het blad eten kan vervolgens weer helpen bij problemen rond de darm.
Wonden ontstaan door gewone berenklauw
Gegeven het feit dat de plant scherpe bladeren heeft, kan je je verwonden aan de plant. Er kunnen dan branderige rode vlekken ontstaan, vervolgens kan het opzwellen en er kunnen zelfs blaren op komen (het is zelfs mogelijk om derdegraads brandwonden op te lopen). Het kan dus een erg pijnlijk geheel vormen. Ook kan het een pigmentvlek tot gevolg hebben. Zoals eerder aangegeven, kan de volwassen plant in direct contact met de ogen tot blindheid leiden.
Je pakt een wond aan door uit de zon te gaan (en houdt dit enkele dagen vol). De wond wordt met water en zeep gewassen. Behandel eventuele blaren als brandwonden en als het grote plakkaten zijn, ga dan langs de huisarts voor raad.
Tot slot
Een mooie en hardnekkige plant met wrange en soms pijnlijke randjes. De een vindt hem prachtig en de ander doet er alles voor om hem uit de tuin te weren. Woekeren langs de weg is één, maar dat willen we vooral niet in de tuin. Voorzichtig dus en op de juiste wijze er mee omgaan, kan het je nog wat opleveren.