Groenblijvende tuinplanten

Groenblijvende planten zorgen voor wat kleur in de winter. Een tuin zonder groenblijvende planten kan ’s winters helemaal kaal worden. Niet alle groenblijvende planten vormen bloemen. Enkele groenblijvende planten, die bovendien ook nog bloemen krijgen zijn de Fatsia Japonica, Ceanothus 'Concha' , Skimmia Japonica, Prunus Lusitanica, Leucothoe en Rozemarijn. Groenblijvende planten zijn een sierraad voor de tuin. Ze zorgen ervoor dat de tuin ook in de winter aantrekkelijk blijft, bovendien kunnen vogels en andere beestjes zich er goed onder verschuilen. Er zijn vele groenblijvende planten te koop, die bovendien ook nog gaan bloeien. Enkele planten die ik in mijn tuin heb staan bespreek ik hieronder

Fatsia Japonica

De Fatsia Japonica komt oorspronkelijk uit Japan, Korea en Taiwan. De plant wordt in Nederland verkocht als tuinplant, maar ook als kamerplant. Verder kan hij ook op een terras in een pot gehouden worden. Soms start de plant als kamerplant, om vervolgens, zodra hij te groot is geworden, in de tuin terecht te komen. De bladeren van de Fatsia Japonica, ook wel vingerplant genaamd, zijn leerachtig en groen van kleur. De bladeren kunnen 20 tot 30 cm groot worden, en hebben 8 vingers. In Nederland wordt de plant 1 tot 1,5 m hoog. De plant gedijt goed in de kustgebieden, zoute lucht kan hij goed verdragen. De plant past goed in exotisch aangelegde tuinen qua vorm en uitstraling. De plant bloeit in Oktober/ november. De bloemen zijn wit/ geel en groeien in trossen met bolletjes. Na de bloei komen er zwarte bessen aan de plant, als het echter te vroeg of te streng gaat vriezen, zie je de bessen nooit verschijnen. Op de bloemen komen veel bijen, vliegen en mieren af. Alles aan de plant is giftig, houdt hier dus rekening mee, als je met de plant bezig bent. De plant houdt niet van direct zonlicht e staat graag op een koele plaats. Als je zomers de bladeren sproeit blijft de plant op zijn mooist. De plant is winterhard tot ongeveer min 10 graden Celsius, gaat het harder vriezen, dek de plant dan af met bolletjes plastic of een rieten mat. De plant heeft wekelijks mest nodig van april tot september. Hij houdt bovendien van veel water.

Skimmia Japonica

De Skimmia Japonica komt oorspronkelijk uit Oost-Azië. In Nederland wordt de plant ongeveer 80 tot 100 cm hoog en breed. De plant houdt van een standplaats in de schaduw/ halfschaduw, maar staat wel graag licht. Als de plant teveel zon op de bladeren krijgt, worden de bladeren geel van kleur. De plant is redelijk winterhard, tot ongeveer min 10 graden Celsius. Wordt het kouder dan kan de plant afgedekt worden met noppen plastic. De Skimmia houdt van een vochtrijke, humusrijke grond, die neutraal tot licht zuur is. Het is aan te raden jaarlijks wat turf toe te voegen. De Skimmia gaat vooral mooi bloeien als de plant in het voorjaar bemest wordt met koemest korrels. De bloemknoppen zijn in de winter rood van kleur , in het voorjaar worden ze ivoor wit. De bloemen groeien in pluimen bij elkaar. De bladeren van de plant zijn dik en stevig. Besvorming treedt alleen op als er manlijke en vrouwelijke planten bij elkaar staan. De bessen van de plant zijn giftig voor de mens. De struik heeft een compacte vorm, die goed behouden wordt als de plant in maart teruggesnoeid wordt.

Ceanothus ‘Concha’

De Ceanothus soorten komen oorspronkelijk uit Californië. De Ceanothus ‘Concha’ is winterhard tot ongeveer min tien graden Celsius. Niet alle soorten, er zijn er 14, van de Ceanothus zijn winterhard. De planten die er niet tegen kunnen, kan je het best als kuipplant houden, zodat je hem met vorst binnen kunt zetten. De plant houdt van een warme plaats of een muur op het zuiden. De ceanothus is een snelle groeier, de plant doet het in Nederland gemiddeld 10 tot 15 jaar. De plant houdt van luchtige, goed gedraineerde humusrijke grond. Hij verdraagt geen kalk, en kan niet goed tegen een vochtige, natte zomer. De plant bloeit mei/juni en heeft een mooie blauwe kleur. De bloemtrossen van de Ceanothus zijn kleiner dan bij de gewone sering. Er zijn verschillende kleuren van de Ceanothus te krijgen, wit, wit/roze, lichtblauw en diepblauw. De wensen en de verzorging van de verschillende soorten kan wisselen. De plant kan na de bloei teruggesnoeid worden op een paar ogen van de hoofdscheut. De plant bloeit op hout van het voorgaande jaar. Door te snoeien blijft de plant mooier. De Ceanothus wordt 1,60 tot 2 meter hoog.

Prunus Lusitanica of Portugese Laurier

De Prunus Lusitanica is een groenblijvende heester die 2 meter hoog en breed kan worden. De Portugese Laurier is iets gevoelig voor strenge vorst. Deze heester kan solitair in de border geplaatst worden, maar is ook uitstekend geschikt voor haagbeplanting. De prunus Lusitanica kan ook goed als kuipplant gehouden worden, hij is dan echter extra vorstgevoelig en moet ook goed tegen wind beschermd worden. Deze heester heeft mooi donkergroen glanzend blad van 8 à 10 cm lang. De heester bloeit in juni met witte bloemen, voor een paar weken. Hij houdt van een plek in zon of halfschaduw. De grond moet humusrijk, kalkrijk en goed vochtdoorlatend zijn. De Prunus Lusitanica kan goed tegen snoei. Vormsnoei is ook goed mogelijk bij deze heester. Vermeerdering kan plaatsvinden door stekken.

Leucothoe

De Leucothoe is een lage heester met sierlijke takken. De plant heeft een mooie herfstkleur. Deze heester is wintergroen en goed winterhard. De plant kan in de volle grond of in een pot op het terras gehouden worden. De groene lancetvormige bladeren verkleuren in de herfst naar donkergroen, lichtgeel of allerlei roodtinten, dit is afhankelijk van de soort. De plant houdt van zon of halfschaduw. Door zon krijgen de bladeren de mooie verkleuringen. Teveel zon en zeker uitdroging van de grond zijn echter funest voor de plant. De Leucothoe houdt van humusrijke, zure en vruchtbare grond. Hij kan niet goed tegen veel wind. De Leucothoe bloeit in juni met witte bloemetjes. Snoei kan plaatsvinden na de bloei. Als je het oude hout wegknipt krijg je weer mooie jonge bladeren. Vermeerderen kan door het nemen van een half verhoute stek in de zomer.

Rosmarinus Officinalis of Rozemarijn

Rozemarijn is een houtige, groenblijvende en zeer winterharde heester. De plant geeft aromatische geuren af. De struik kan 1 à 2 meter hoog worden en vanaf het tweede jaar verhouten de vierkantige stengels. De heester heeft naaldachtige bladeren, die donkergroen van kleur zijn. De onderkant van de bladeren is grijs/wit van kleur. De heester bloeit in maart, april en mei met violet kleurige bloemetjes.

De heester houdt van een goed gedraineerde grond. Zit er veel kalk in de grond, dan blijft de heester klein en geurt meer dan wanneer de grond kalkarm is. Vermeerderen van de heester kan door stekken in augustus of door het nemen van afleggers.
Rozemarijn is een heerlijk kruid, wat geschikt is voor wild en rood vlees, slaatjes, saus en aardappel gerechten. Het is een natuurlijk anti-oxidant.

Lees verder

• Groenblijvende planten: verschillende soorten