Huisvesting van studenten
De huisvesting van studenten is in veel studentensteden een belangrijk punt van zorg. Want een studentenpopulatie die alsmaar toeneemt, is een ontwikkeling die grote gevolgen heeft voor de vraag naar woonruimte in een studentenstad. Maar ondanks alle irritatie die dat soms met zich meebrengt, kan niet worden ontkend dat veel mensen ook een inkomen verdienen door de status van studentenstad.
Leegstand leidt tot waardevermindering
In menige studentenstad is een duidelijke kentering op de woningmarkt waarneembaar, gekenmerkt door een toename van eenpersoonshuishoudens (studenten) en een duidelijke waarneembare krimp bij de rest van de bevolking. In dat verband wordt de groeiende studentenpopulatie als een zegen ervaren omdat door de herbestemming van panden leegstand kan worden tegengegaan.
"Waardevermindering door studenten" vraagt enige nuancering
En leegstand, dat weet elke huiseigenaar, is iets wat desastreuze gevolgen kan hebben voor de waarde van álle naburige panden. De veelgehoorde opvatting/misvatting dat een woning in waarde daalt omdat studenten je buren worden, kan weliswaar niet volmondig worden ontkend, maar behoeft toch enige nuancering. Bedoelde waardevermindering is veeleer een gevolg van geen of slecht onderhoud door de eigenaar van het pand.
Overlast vooral veroorzaakt door slechte verhuurders
In veel studentensteden worstelt men dan ook dagelijks met het thema studentenhuisvesting. Zorgen bij bewoners van straten en buurten waar om de haverklap panden worden verbouwd voor studenten, iets wat ontegenzeggelijk gepaard gaat met overlast. Overlast die met name wordt veroorzaakt door slechte verhuurders die zich niks aantrekken van de samenstelling van de buurt, de staat van hun panden en zich slecht gedragende studenten.
Woningsplitsing ten behoeve van studentenhuisvesting
Het opsplitsen van grote en vaak beeldbepalende woningen tot studentenhuizen is veel burgers een doorn in het oog. Voordat je het weet zit je als nietsvermoedende huiseigenaar ingeklemd tussen de studentenkamers en is je
huis onverkoopbaar. Hele reeksen van ruime eengezinswoningen die in een mum van tijd ten prooi vallen aan pandjesbazen en huisjesmelkers zoals ze geringschattend worden genoemd.
Buurtbewoners krijgen niet altijd begrip voor hun klachten
Het gemor is dan ook niet van de lucht. Buurtraden die om de haverklap bij het stadsbestuur aan de bel trekken voor wat als een groeiend probleem wordt gezien. Buurtbewoners die zich geschoffeerd en in de steek gelaten voelen door het gemeentelijke ambtenarenapparaat. Men verwijt dat onder meer:
- gebrek aan regie;
- wegkijken en legaliseren van misstanden;
- het gedogen van verbouwingen zonder vergunning;
- gebrek aan controle en handhaving;
- kritiek die niet serieus genomen wordt.
Vaak is het niet eens de overlast van de studenten zelf die de inwoners zorgen baart, maar veeleer de dreigende waardevermindering van het onroerend goed als men studenten als buur krijgt. Mensen willen in
huis en buurt investeren, maar willen wel de garantie hebben dat het resultaat van die inspanningen zijn waarde behoudt.
Handhaving vaak een probleem
Woningsplitsing is er in diverse soorten. Als gevolg daarvan kan het handhaven van ongewenste situaties een probleem zijn voor gemeenten. Doorgaans is voor splitsing een vergunning nodig maar bij kamerverhuur is dat niet vanzelfsprekend. Als bijvoorbeeld na de splitsing minder dan een bepaald aantal huishoudens in de woning verblijven (één student geldt als één huishouden) zijn de voorschriften ten aanzien van (brand)veiligheid minder streng.
Voor gemeentelijke handhavers die op zoek zijn naar mistoestanden, is dat niet gemakkelijk en vergt het veel
tijd en inspanning.