Zelf paprika kweken
Paprika’s zijn erg populair en dat is natuurlijk niet zo vreemd. Of je ze nu rauw eet, gewokt of gebakken, een lekkere paprika gaat er altijd wel in. Het zou dan ook leuk zijn, als je ook zelf paprika’s in je tuin kon kweken. Wil je zelf beginnen aan de paprikateelt? Het is wel een uitdaging, maar er zijn zeker mogelijkheden om het telen van paprika's tot een succes te maken!
Verschillende kleuren paprika's /
Bron: Nikiko, PixabayHerkomst van de paprika
De paprika (Capsicum annuum) is een bekende en erg populaire vrucht, die vaak in groenteschotels of rauw wordt gegeten. De paprika heeft wat omzwervingen gehad, voor de vrucht bij ons populair werd. Oorspronkelijk is de paprika inheems in Zuid-Amerika. Via de ontdekkingsreizen in de zestiende eeuw is de vrucht in Zuid-Europa terecht gekomen. De volgende stap was de introductie in Turkije, in het Ottomaanse Rijk. Van Turkije naar Hongarije is een volgende, wat kleinere stap. Hier werd de paprika populair en werd de naam aan de vrucht gegeven. Door verschillende teelttrajecten werden verschillende variëteiten ontwikkeld in ronde en spitsere vormen. De meeste mensen kennen de paprika in drie kleuren, netjes drie stuks in één verpakking bij de supermarkt: rood, geel en groen. Dat er ook andere kleuren paprika’s bestaan, zoals lila, wit en bruin, is minder bekend.
Zelf kweken
Het klimaat in Nederland is niet optimaal voor een zorgeloze teelt van paprika's, de vrucht prefereert wat meer warmte. Vooral in het kiemproces is die warmte erg belangrijk. De teelt van paprika’s gebeurt daarom in Nederland op commerciële basis in kassen. Het is voor de Nederlandse tuinbouw een bijzonder populair product, na tomaat is de paprikaplant het meest in kassen geteelde product. Wil je in je eigen tuin ook paprika’s telen, dan sta je voor een uitdaging, maar het is wel degelijk mogelijk!
Aan de slag
Begin maart wordt de paprika binnenshuis gezaaid. Om de kans op ontkiemen te vergoten, leg je de zaadjes al een dag van tevoren in een verwarmde kamer. Ook de bodem waarin je zaait, moet je al een dag van tevoren in die verwarmde kamer leggen. Zo geef je de kou geen kans bij het precaire zaai-proces. Bij het zaaien geef je water, let er ook op dat je lauwwarm water gebruikt. Het geheel wordt afgedekt met een glasplaat, de temperatuur moet tussen de 20 en 25 graden Celsius blijven. Zodra je sprietjes ziet verschijnen, kun je de glasplaat weer weghalen. De zaaibak blijft voorlopig binnenshuis. Na zo’n tien weken, ongeveer vanaf half mei, kun je de plantjes buiten in de tuin uitplanten. Zorg ervoor, dat je een warme, zonnige plaats uitkiest! Wil het binnenshuis zaaien niet goed lukken, geen nood. Je kunt in het tuincentrum ook volgroeide plantjes kopen.
Pas op voor belagers
Paprika is niet alleen bij mensen populair. Ook schimmels, virussen of insecten kunnen hun weg vinden. Je paprika kan last hebben van meeldauw, grauwe schimmel, het tomatenmozaïekvirus of het paprikamozaïekvirus. Alsof dat niet voldoende is, ook insecten als luis, spint of vliegjes kunnen door de paprika worden aangetrokken. Soms ligt de oorzaak van de problemen in een te weinig zonnige plek, dat kan ook aan de zomer van dat jaar liggen. Kruipende en vliegende belagers kun je met bestrijdingsmiddelen uit je planten houden.
Wanneer oogsten?
Op een gegeven moment zie je in de plant bloemen en daarna vruchten verschijnen. Als de vrucht volgroeid is en je het vruchtvlees niet meer kunt indrukken, is de paprika rijp genoeg om te oogsten. De kleur is dan helemaal geel, oranje, rood of donkergroen geworden. Pluk de vrucht liever niet, maar snijd ze af. Laat een stukje van het steeltje aan de paprika zitten.
Doorsnede van een rode paprika. Je ziet goed de zaadjes zitten. Die verwijder je! /
Bron: Uroburos, PixabayGebruik
Paprika’s zijn gezond. Ze bevatten een flinke hoeveelheid vitamine C. Daarnaast bevat de vrucht ook flink wat foliumzuur, dat belangrijk is voor de ontwikkeling van een foetus. Voor zwangere vrouwen is het eten van paprika’s dus aan te bevelen. Paprika’s zijn heerlijk fris om rauw te eten. Rijpere vruchten smaken zoeter dan de minder rijpe exemplaren. De pitjes in de vrucht, de zaadjes, eet je niet mee op. Daarnaast kun je ze in blokjes snijden en bakken of mee laten wokken in een groenteschotel. Paprika, heerlijk! Overigens zijn rode pepers nauw verwant aan paprika’s. De hete smaak van rode pepers zul je bij paprika’s overigens niet aantreffen, paprika’s bevatten weinig of geen capsaïcine, dat voor die hete smaak verantwoordelijk is.