Het inhuren van een schoonmaker - legaal of illegaal

Veel mensen betalen hun schoonmaker zwart. Bijna driekwart van de schoonmakers die werkt voor een particulier verdient op deze manier zijn loon. Dit komt omdat het loon door de premies en inkomstenbelasting die erover betaald moet worden anders te hoog is voor veel mensen om te betalen. De politiek probeert het zwart werken tegen te gaan. Dat doet ze door het aantrekkelijker te maken om legaal een schoonmaker in te huren. Het wordt steeds lastiger om een legale schoonmaakster in te huren. Zo heeft het GroenLinks-Kamerlid Kees Vendrik geen schoonmaker omdat hij er maar niet in slaagde een legale werk(st)er te vinden. Dit liet hij weten in een interview in NRC Magazine. Het grootste deel van de schoonmakers die werkt voor particulieren, doet het werkt zwart. Dit is mogelijk omdat het heel lastig te controleren is voor een uitkeringsinstantie of de belastingdienst of iemand zwart werkt. De enige manier om iemand te betrappen is om deze langdurig te schaduwen, of als hij of zij wordt verklikt door iemand anders. Tegelijkertijd is het zowel voor werkgever als opdrachtgever een voordelige manier omdat er geen belasting en premie hoeft te worden betaald over het salaris.

Het inhuren van een schoonmaker

In 2004 deed het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid onderzoek. Daaruit bleek dat minstens 72 procent van het schoonmaakwerk zwart gebeurde. Een gemiddelde schoonmaker verdient als hij zwart werkt ongeveer tien euro. Als diezelfde schoonmaker wit zou werken, dan zou de werkgever ongeveer twintig euro kwijt zijn. Er zijn maar weinig mensen die dat er voor over hebben. De overheid wilde hier iets aan doen en bedacht de Regeling Dienstverlening. In dit geval werkt de schoonmaakster niet als zelfstandige, maar is in dienst van de persoon die hem of haar inhuurt. In dit geval hoefden er geen loonbelasting en premies voor de werknemersverzekering te worden betaald. Ook was het niet nodig om een vakantietoeslag te betalen. De belangrijkste voorwaarde was wel dat de uurprijs niet onder het minimumloon mocht liggen en dat de schoonmaakster bij ziekte zes weken kreeg doorbetaald.

Reiskosten voor een schoonmaker

De schoonmaakster is zelf wel verplicht om inkomstenbelasting te betalen over haar loon. Als zij verstandig is zal zij deze kosten dus doorberekenen aan haar werkgever. In dat geval is deze nog steeds een groot bedrag kwijt aan het inhuren van een schoonmaker. In veel gevallen zal de schoonmaakster sowieso meer vragen omdat het vaak maar om een korte periode gaat. Zij moet haar reiskosten er dus ook van betalen. Dat loont niet als er tegelijkertijd iedere keer maar bijvoorbeeld twee huur hoeft te worden schoongemaakt. Daarom zal zij een hoger tarief vragen.

Verlaging van het BTW-tarief voor schoonmakers

De politiek probeert er overigens wel alles aan te doen om het legaal werken als schoonmaker aantrekkelijk te maken. In 2009 besloot de Tweede Kamer op initiatief van het CDA om het BTW-tarief te verlagen. Dit is een tarief dat extra moet worden betaald en wat direct in de Nederlandse schatkist verdwijnt. Het tarief stond op 19 procent en daalde naar 6 procent. Jan Kees de Jager, destijds staatssecretaris van Financiën, zei daarmee overigens niet de illusie te hebben dat het zwartwerken helemaal zou verdwijnen. Samen met de verlaging van het BTW-tarief voor schoonmakers werd ook het tarief voor onder andere de oppas en de tuinman verlaagd naar 6 procent.

Boete

De kosten kunnen overigens hoog oplopen als iemand wel wordt betrapt. Een schoonmaker die zwart werkt kan een boete krijgen die kan oplopen tot achtduizend euro. Iemand die een zwartwerker in dienst heeft kan een boete krijgen tot twaalfhonderd euro. Voor bedrijven ligt dat bedrag nog een stuk hoger en het kan worden verdubbeld bij herhaling. Een ander nadeel van het hebben van een zwartwerker is dat u nergens u recht kunt halen wanneer de persoon in kwestie zijn of haar verplichtingen niet nakomt.