Drakenplant (Dracaena Marginata): verzorgen en stekken

De drakenplant is een zeer makkelijke kamperplant die, zelfs wanneer deze niet goed wordt verzorgd, toch zal blijven leven. De plant, die telkens haar onderste bladeren laat vallen, groeit langzaam, maar uiteindelijk zullen hoogtes tot maximaal twee meter bereikt kunnen worden. De drakenplant laat zich goed stekken door de zogenaamde topstek en stengelstek. Met een beetje groeistof kunnen korte stengels in een kweekkasje worden opgepot. De planten kunnen soms last krijgen van spintmijt en schildluis.

Taxonomische indeling

De drakenplant Dracaena Marginata (ook bekend onder de synoniem Dracaena Reflexa) behoort tot de familie van Asparagaceae, oftewel aspergefamilie. Tot aan 2009 werden drakenplanten ook ingedeeld bij de optionele familie Agavaceae, welke vanaf 2009 werden gerekend tot de onderfamilie Agavoideae (onderfamilie van de Asparagaceae). Dracaena-soorten werden ook wel in de familie Dracaenaceae geplaatst. Uit dit alles wordt duidelijk dat er nooit veel overeenstemming is geweest over de taxonomische indeling. Het aantal soorten drakenplanten beslaat ongeveer veertig, ze komen oorspronkelijk voor in tropische en subtropische gebieden in Afrika, Azië en Midden-Amerika. De Latijnse naam Dracaena komt van het Griekse woord drakaina, wat vrouwtjesdraak betekent. Bekende boomvormende soorten zijn Dracaena Draco (Drakenbloedboom) en Dracaena Cinnabari. Kleinere struikvormende soorten zijn Dracaena Deremensis, Dracaena Fragrans, Dracaena Sanderiana (‘Lucky Bamboo’) en de Dracaena Marginata. Zowel de boomachtige als struikachtige exemplaren kunnen als kamerplant gebruikt worden.

De Dracaena Marginata als kamerplant

De Dracaena Marginata is een zeer makkelijke kamerplant en van alle Dracaena-soorten het makkelijkst te houden. De bladeren zijn sprietvormig en steken eerst flink omhoog, om dan met een krul horizontaal uit te vallen en vervolgens om te buigen. Kenmerk is het ontstaan van een steeds langer wordende kale houten stengel, deze ontstaat doordat de onderste bladeren telkens afsterven. Als een blad afvalt blijft een driehoekig litteken op de stam achter. Een bekende variant is de Tricolor, deze heeft tot 40 cm lange bladeren met drie kleuren; groen, rood en crème. De Marginata kan tot 2 meter hoog worden, de plant groeit wel erg langzaam, onder optimale omstandigheden hooguit 10-15 cm per jaar, maar in de praktijk moet niet raar op worden gekeken als na tien jaar slechts 50 cm extra hoogte is bereikt. De plant kan absoluut tegen een stootje, ze laat zich makkelijk verplaatsen (temeer daar de pot niet groot hoeft te zijn) en zal niet snel beschadigen, misschien is het daarom wel een van de makkelijkste planten om te verhuizen of cadeau te doen. Tot slot: de plant is ook, net als de graslelie of sprietplant, een goede luchtzuiveraar.

Onderhoud en verzorging

Opvallend is dat de meeste Dracaena-soorten niet van kou houden, kamertemperaturen van 18-24 graden zijn aan te bevelen, zo ook bij de Marginata. Bij lagere temperaturen kunnen bladeren slap worden en afvallen, terwijl bij licht en warmte de bladeren het beter zullen doen. De plant moet echter tussen maart en september niet in de middagzon worden gezet, twee tot drie uur zonlicht in de ochtend is het beste.

Water geven

In de winter moet beduidend minder water worden gegeven, eens per week is genoeg waarbij de kluit niet kletsnat moet worden. Tijdens de actieve groeiperiode in het voorjaar en zomer mag twee keer per week rijkelijk water worden gegeven. De Marginata kan het overigens goed hebben als ze een keer (of vaker) uitdroogt. De plant houdt ook van mest, dit mag tijdens de actieve groeiperiode dan ook eens in de veertien dagen worden toegediend. Verpotten mag eens in de drie jaar gebeuren, het liefst in maart, vlak voor het actieve groeiseizoen, als materiaal neemt men dan compost, turf en leem, samen met wat drainagemateriaal. De plant heeft geen grote potten nodig, tot 15 cm is zeker voldoende. Tot slot houdt deze plant, net als alle soorten van Dracaena, van een hoge luchtvochtigheid, regelmatig besproeien is dan ook een goede optie.

Stekken en vermeerderen

Om te stekken, snij dan een topje van een plant af dat twee paar bladeren heeft en een gezonde groeiende top. Het onderste paar bladeren mag worden weggesneden en het hele 10 cm hoge stekje wordt dan in groeistof gedoopt. Het stekje wordt dan in compost gestoken met de bladeren vlak boven de aarde. De aarde moet vochtig zijn en op 24 graden gehouden worden, dit kan door de pot in een bedekt en verwarmd kweekkasje te plaatsen. Iedere dag moet dit kasje even worden ontlucht, als het goed is zijn er na 21 dagen wortels verschenen en kan de stek in een normale pot worden geplaatst.

De stengelstek

Maar er is nog een manier. Via de zogenaamde stengelstek kunnen uit een plant, die een lelijke en veel te lange stam heeft gevormd, meerdere stekken worden gewonnen. Elk stuk moet in elk geval twee knopen met een slapend oog hebben, de stengel kan dan liggend en half in de aarde worden geplaatst, maar de stengel mag ook verticaal in de aarde worden gezet, dit moet dan wel in de richting van de oorspronkelijke plant, én met een knoop onder de aarde en de ander erboven. Uit de onderste knoop zullen dan wortels ontstaan en uit de bovenste nieuwe bladeren. Ook met deze methode kan wat groei- of bewortelingsstof worden gebruikt. Groeistof is niets anders dan poeder waar plantaardige groeistoffen in verwerkt zitten, het middel kan zelden kwaad en wordt vooral bij verhouten plantdelen gebruikt, waarbij altijd even het snijvlak in het poeder wordt gehouden. Men kan bij het kopen van groeistof even letten dat het schimmeldodend is om rotting van de stengels in de vochtige aarde tegen te gaan.

Ziektes, plagen en wat er nog meer mis kan gaan

De plant kan extreme bladuitval vertonen, vaak denkt men dan dat de plant aan zijn einde is gekomen, maar niets is minder waar. Waarschijnlijk is het dan te droog of te warm, het middel om deze ‘ziekte’ te bestrijden heet water en komt gewoon uit de kraan! Te bleke bladeren kunnen een gevolg zijn van te weinig licht, de plant moet dan op een betere plek worden gezet. Schildluis en spintmijt kunnen wel een vervelende plaag gaan vormen. Spintmijt kan worden bestreden door de plant vaak nat te sproeien daar spint vaak een gevolg is van droge en warme omstandigheden. Daarnaast verwijdert men aangetaste bladeren, en sproeit men 's avonds de plant met een oplossing van water, 2% gele zeep (afwasmiddel) en 1% spiritus.

Schildluis

Schildluis kan worden bestreden door de hele plant met vocht af te nemen, maar nog beter is de hele plant (!) onder te dompelen in water zodat de insecten van de plant afvallen. Ook besproeien met een mengsel van afwasmiddel (theelepel), zonnebloemolie (20 ml) en water (2 liter) kan helpen. Tot slot is afnemen met een watje gedrenkt in alcohol ook een veel beproefde methode. Ook kunnen de planten gaan rotten door te veel aan water en zijn kleine bladeren een gevolg van te weinig mest, er kan dan het best vloeibaar mest worden toegediend, maar nog beter is het om de plant een keer te verpotten in nieuwe luchtige aarde.