De groententuin: peulvruchten

Zelf groenten kweken is leuk. Je bent afhankelijk van de weeromstandigheden of je oogst zal lukken of niet. De groenten uit je eigen groententuin zijn smaakvoller, maar vaak ook wat kleiner dan je gewend bent uit de winkel. Het hebben van je eigen groententuin is goedkoper dan groenten kopen in de winkel. Je kunt zelf bedenken wat je wilt verbouwen, bijvoorbeeld verschillende soorten peulvruchten, zoals erwten en bonen.

Peulvruchten

Onder peulvruchten verstaan we de sperziebonen en de snijbonen (phasoleus vulgaris). Er zijn talloze soorten te verkrijgen in stambonen en stokbonen. De stokbonen zijn lange planten die langs een stok omhoog groeien, dit zijn meestal snijbonen. De stambonen blijven kleiner en worden ook struikbonen genoemd. Dit zijn meestal sperziebonen. Peulvruchten hebben nauwelijks bemesting nodig. Het zaad moet ontkiemen op een iets warmere grond, begin daarom met zaaien in de tweede helft van mei. De peulvrucht houdt van een lichte, iets kleinhoudende grond en heeft een hekel aan kou en vocht. Laat de plant echter niet uitdrogen in de kiemfase en de bloeifase. Stokbonen kun je begin mei al voorkiemen in een warme kas, het uitplanten kan na ongeveer twee weken in de volle grond. Als het nog koud is, gebruik dan een tunnel of koude kas. Voor een late oogst kun je nog zaaien in juni, je oogst dan aan het eind van de zomer of het begin van de herfst. Oogst de bonen als ze nog jong en mals zijn. Als ze langer aan de plant hangen worden ze snel taai. Na het plukken zullen er nieuwe vruchten groeien voor een tweede oogst. Stokbonen moeten ondersteunt worden door takken of draaden. Reken ongeveer op een hoogte van twee meter. Ze de stokken ongeveer 50 a 60 centimeter van elkaar. Je kunt drie stokken aan de top bij elkaar binden, zodat je een wigwam krijgt. Je kunt ze ook per twee aan elkaar binden en bovenlangs een stok horizontaal laten lopen. Zorg ervoor dat het stevig staat. Eventueel kun je ook draden spannen. Als de plant ongeveer 30 cm hoog is bindt je hem voorzichtig vast aan de stok, daarna zal de plant zich vanzelf om de stok heen wikkelen tijdens de groei.
Standplaats: zon
Bodem: elke redelijke tuingrond.

Erwten en peultjes

Peultjes zijn de onrijpe erwtenpeulen. Pluk ze als ze nog jong en mals zijn. Ze kunnen in zijn geheel gegeten worden. Slechts een paar rassen zijn geschikt voor zowel de peulen als de erwten, kies daarom het juiste ras. Voor de erwten moeten de peulen gedopt worden. Er bestaan ook velderwtjes, dit zijn eigenlijk jonge capucijners. Je kunt ze drogen om ze te bewaren. Erwten en peultjes hebben geen bemesting nodig. Op en zandgrond kan wat compost toegevoegd worden aan de bovenlaag voor vochtvasthoudend vermogen. De stamerwten blijven laag, de rijserwten zijn klimmend. Begin met zaaien in het vroege voorjaar. De planten kunnen enige vorst verdragen. Over het algemeen geldt dat de erwten gemakkelijker te telen zijn dan de de peultjes voor de beginnende tuinder. Laat de zaden een nacht weken in lauwwarm water voor het zaaien, dit bevordert het ontkiemen. Erwten en peulen moeten ieder jaar op een andere plek in de tuin gezet worden. Bij voorkeur mag de plant pas na 4 a 6 jaar weer op dezelfde plek gezet worden.
Standplaats: zon
Bodem: lichte, iets kleihoudende doorlatende grond.

Tuinboon

Ook van de tuinboon bestaan er lage en hoge soorten. Begin met zaaien in het voorjaar, direct in de volle grond. De tuinboon houdt van een kalkrijke grond die iets zwaarder bemest is. Pas op voor zwarte bonenluis. Deze herken je aan de enorme hoeveelheid zwarte luizen op de planten. Om zwarte bonenluis te voorkomen kun je de bovenste groeitoppen van de planten afknijpen zodra de eerste bloemen onderaan de plan vrucht hebben gezet. Zet er bonenkruid naast en plant planten die lieveheersbeestjes en larvan van de gaas- en zweefvlieg trekken. Deze eten de luis.
Standplaats: zon
Bodem: kalkhoudende, voedzame grond, iets mest.