Schuim op je rozen, galappels en ander ongedierte

In de maand mei vindt bijna iedere tuinbezitter wel vlokken fijn schuim op de bladeren van zijn rozenstruiken. Het lijkt wel alsof er op gespuugd is door een dier. Maar dat is niet het geval. Wie goed kijkt zal ontdekken dat er onderin dat schuim een klein groen beestje zit dat ook wel cyade wordt genoemd. Maar er gebeurt meer in de tuin. Zo wordt een luizenplaag op rozen al snel natuurlijk opgeruimd. En zit in de galappels onder aan bomen een beest.

Schuim op je rozen: de cyade spuit met zijn anus gas dat een soort schuim wordt

Schuim op je rozen. Iedereen heeft het vast wel eens gezien. De oorzaak is een cyade. De cyade haalt sap uit het blad van de roos en blaast dit op met gas uit zijn anus. Dit wordt een schuim dat blijft plakken aan de bladeren van de roos. Het witte schuim plakt vervolgens dagenlang aan de roos. En het komt er niet zomaar weer af, zelfs de regen laat het niet verdwijnen. Maar de natuur ruimt het zelf vervolgens wel op, want dan verdwijnt het gewoon weer. Niets om je dus druk om te maken dat schuim op je rozen.

Bladluis

Een ander veel voorkomend probleem bij rozen is bladluis. Veel mensen worden panisch als ze de plakkerige beestjes zien verschijnen. Toch hoeft dat niet, want ook hiervoor heeft de natuurlijk een oplossing. Dat zijn namelijk de lieveheersbeestjes. Zodra de bladluizen er weer zijn, komen de lieveheersbeestjes overal tevoorschijn. Ze wonen in schuren en gaten van muren en boomschors. Ook in nestkastjes zijn ze vaak te vinden.

Lieveheersbeestje eet veel, heel veel: tot twee keer zijn lichaamsgewicht

De lieveheersbeestjes ruimen de luizen op je rozen dus op. En dat doen ze met verve. Een lieveheersbeestje kan per dag twee keer zijn lichaamsgewicht opeten. En bladluizen zijn favoriet. Maar ook huismussen zijn gek op bladluizen, vooral de dikkere. De natuur zorgt er dus zelf voor dat de luizen worden opgeruimd. Gif strooien is dus niet direct noodzakelijk. Maar het duurt wel even voordat deze beesten de plaag hebben weggewerkt en soms is enige hulp wel nodig. Dan kan een mengsel van groene zeep met spiritus helpen.

Steekwesp legt eitjes in een rups

Wespen zien veel mensen ook als een probleem op hun tuin. Wespen komen graag met zonnig weer tevoorschijn op de moestuin of in de bloementuin. Zij komen vaak uit gaten in muren. Een van hen is de steekwesp. Die legt haar eitjes in een rups. Zo’n rups verpopt zich dus niet, maar is de gastheer van de steekwesp. Wie wacht op de pop uit de rups kan wachten tot hij een ons weegt. Pas als de steekwesp volgroeid is, zal hij uit zijn gastheer tevoorschijn komen en zal er dus niet een mooie vlinder verschijnen.

Galwesp en galappel: van de galappel kun je inkt maken

Een galwesp doet het nog weer anders en zorgt voor een ander fenomeen op de tuin. De galwesp legt haar eieren aan de onderkant van een blad. Vooral het eikenblad is favoriet. Er ontstaan dan kleine balletjes ook wel galappeltjes genoemd. Als je die openmaakt, komt er een pop tevoorschijn. Als het proces ver genoeg gevorderd is komt er zelfs een jonge wesp uit tevoorschijn.

Inkt uit galappeltjes

Vroeger maakte men inkt van die galappeltjes. Als je die appeltjes namelijk uitperst en het sap bij een paar roestige spijkers legt, ontstaat er blauwe inkt. Doe je oude koperen stuivers bij het sap, dan ontstaat er rode inkt. Het duurt wel een paar dagen voordat die inkt echt ontstaat, maar het werkt wel. En daarmee kun je dan weer schrijven of het op een andere manier gebruiken. Vooral kinderen vinden dat vaak heel erg leuk om te doen en het maakt inzichtelijk hoe de natuur werkt.